ΠΑΝΟΣ ΑΙΒΑΛΗΣ 1955 - 2018

 

 Κείμενο Νίκος Αϊβαλής, έρευνα Ελπίδα Ζωγραφίδου

Με αφορμή τα 4 χρόνια ζωής που κλείνει η σελίδα Εν Άστρον, κλείνουν και τα 4 χρόνια απουσίας του Πάνου Αϊβαλή, καθώς και του "δημοσιογραφικού παιδιού του", Αρκαδικό Βήμα. Μέσα από τα σπλάχνα της ιστορικής εφημερίδας Αρκαδικό Βήμα, γεννήθηκε το Εν Άστρον, 4 χρόνια μετά,  πιστεύω άξιος συνεχιστής του οράματος του Πάνου Αϊβαλή.

Ρομαντικός, ονειροπόλος, με ιδέες και σκέψεις ενός ανθρώπου που ό,τι κάνει, το κάνει με αγάπη και όχι για το χρήμα, πολύ σπάνιες αξίες για την εποχή μας, αλλά και για την εποχή που έδρασε. Με τεράστια αγάπη για την Καρύταινα, την Αρκαδία, την Πελοπόννησο, τη Νέα Μάκρη στην Αττική όπου ζούσε με την αγαπημένη του σύζυγο Πόπη Βερνάρδου, καθώς και ολόκληρη την Ελλάδα.

ο Πάνος Αϊβαλής με τον Παρασκευά Αϊβαλή και τον Νίκο Αϊβαλή
επί το έργον

Με πολλή αγάπη τον θυμούνται όσοι γνώρισαν και έζησαν τον Πάνο. Συγγενείς, φίλοι, γνωστοί και όσοι τον συνάντησαν, όλοι θαύμασαν το πόσο ζεστός, προσιτός και γεμάτος κουλτούρα άνθρωπος ήταν. Όλοι όσοι συνεργάστηκαν μαζί του, είδαν πως ο Πάνος δεν έβλεπε κανέναν ως άτομο, αλλά ως άνθρωπο, δεν τον ενδιέφερε η κοινωνική τάξη, η οικονομική κατάσταση, οι πολιτικές απόψεις, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και η καταγωγή κανενός, τον ένοιαζε να είναι ανθρώπινος και καλόκαρδος. Έτσι τον θυμάμαι και γω, ο Νίκος Αϊβαλής, έτσι τον θυμούνται όλοι.

ο Πάνος Αϊβαλής στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Τρίπολης

Έφυγε την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018 από τη ζωή, σε ηλικία 63 ετών, ο δημοσιογράφος, εκδότης και συγγραφέας, Πάνος Αϊβαλής, παλιός συνεργάτης της Δημοτικής Ραδιοφωνίας Τρίπολης, ο οποίος τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρούνταν από την επάρατο νόσο.

Τον Πάνο Αϊβαλή είχαμε τη χαρά, κατά το παρελθόν, να τον έχουμε στο δυναμικό της Δημοτικής Ραδιοφωνίας Τρίπολης, με δική του εκπομπή λόγου και αισθανόμαστε μεγάλη τιμή που τον γνωρίσαμε, γιατί ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος, αδαμάντινος χαρακτήρας, εξαίρετος φίλος και συνεργάτης και είμαστε όλοι συντετριμμένοι από τον αναπάντεχο και αδόκητο χαμό του. 

Η σύζυγός του τον αποχαιρέτισε για τελευταία φορά, μέσω facebook, γράφοντας: "Σήμερα το μεσημέρι ο Πάνος έφυγε ήρεμα από κοντά μας. Όπως το είχε θελήσει, στο σπίτι και έχοντας κοντά του, τους αγαπημένους του. Καλό σου ταξίδι αγαπημένε! Τώρα πια θα συναντιόμαστε στα όνειρα!"

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και ευχόμαστε κουράγιο στην οικογένεια και τους οικείους του για την απώλειά του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον δεχτεί στην αγκαλιά του… Καλό ταξίδι, Πάνο… Καλό παράδεισο, Πάνο μας… 

(Δημοτική Ραδιοφωνία Τρίπολης, drt915.gr)

ο Πάνος Αϊβαλής στην Μονμάρτρη, προάστιο του Παρισιού

Έφυγε ένας καλός φίλος των Ανθέων, ο Πάνος Αϊβαλής.
Ένας εξαίρετος φίλος και ένθερμος υποστηρικτής των Άνθεων, ο Πάνος Αϊβαλής, έφυγε χθες, 2 Δεκεμβρίου 2018. Καταξιωμένος δημοσιογράφος, εκδότης και συγγραφέας, με καταγωγή από την ιστορική Καρύταινα, σφράγισε με το ήθος, την ευπρέπεια, την αισθητική και την πνευματική του καλλιέργεια, το δημοσιογραφικό χώρο εντός και εκτός Ελλάδος. Σπούδασε στον Καναδά μαζική επικοινωνία τηλεόρασης και ραδιοφώνου. Συνεργάτης και συντάκτης εφημερίδων. Υπεύθυνος της έκδοσης του Αρκαδικού Βήματος , εκδότης του περιοδικού Ύφος. Δίδαξε εφαρμοσμένη δημοσιογραφία στη σχολή ΑΚΠΕΣ ΛΟΓΟΣ. Εργάστηκε επίσης στην επίσημη εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο Λουξεμβούργο. Μέλος της Ενωσης Δημοσιογράφων Συγγραφέων Τουρισμού Ελλάδος , της ένωσης Συντακτών Πολιτιστικών περιοδικών, της Αρκαδικής Ακαδημίας και της Εταιρείας Αρκαδικών Γραμμάτων και Τεχνών. 

Με τις υψηλής αισθητικής δημοσιεύσεις του, που αφορούν τα Άνθη της Πέτρας, στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο του Αρκαδικού Βήματος, βοήθησε στην προβολή του έργου τους που αφορά την προστασία, ανάδειξη και αξιοποίηση της Παραδοσιακής μας Αρχιτεκτονικής, θεωρώντας μεταξύ άλλων: "επιτακτική την ανάγκη δημιουργίας Σχολής Μαθητείας της Τέχνης της Πέτρας στα Λαγκάδια Αρκαδίας, τόπο εμβληματικό για την παραδοσιακή τέχνη της πέτρας."

 
Ο Πάνος Αϊβαλής, αποτελεί φωτεινό παράδειγμα ποιοτικού δημοσιογραφικού λόγου, που υποστήριξε την πολιτισμική μας παράδοση και όχι μόνο, με συνέπεια, πάθος και ήθος.
Τα Άνθη της Πέτρας, θα τον θυμούνται για πάντα, αναγνωρίζοντας την υποστήριξη στο έργο τους και εκφράζουν τα ειλικρινή συλλυπητήριά τους στην οικογένειά του.

(Άνθη της Πέτρας, anthitispetras.gr)

τα τέσσερα αδέλφια Αϊβαλή, από αριστερά προς δεξιά:
Παρασκευάς Αϊβαλής, Κώστας Αϊβαλής, Πέτρος Αϊβαλής και
Πάνος Αϊβαλής, στην αγαπημένη τους Καρύταινα στην Αρκαδία

Έφυγε ο Αρκάς εκδότης Πάνος Αϊβαλής

Έφυγε, σήμερα σε ηλικία 63 ετών, ο Αρκάς δημοσιογράφος και εκδότης Πάνος Στ. Αϊβαλής. Θερμά συλλυπητήρια στους συγγενείς.

Ο αγαπητός φίλος Πάνος Αϊβαλής, δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας Αρκαδικό Βήμα, αλλά και δημιουργός πολλών Αρκαδικών blogspot, έφυγε νωρίς από κοντά μας. Φίλος της Βλαχέρνας, επί σειρά ετών υπήρξε ο τυπογράφος των τοπικών μας εφημερίδων (τα Νέα των Βλαχερναίων και τα Μαντάτα του Μπεζενίκου), αλλά και πολλών άλλων αρκαδικών εντύπων. Μαχητικός πάντα, με την δημοσιογραφία να είναι για αυτόν τρόπο ζωής, αλλά και με μεγάλη αγάπη για την γενέτειρά του, την Αρκαδία. Θα μας λείψουν οι συζητήσεις που κάναμε φίλε Πάνο, για την δημοσιογραφία, την λαογραφία, την Αρκαδία!

Καλό ταξίδι!

(Βλαχέρνα Αρκαδίας, vlaxerna.gr)

ο Πάνος Αϊβαλής και η αγαπημένη του σύζυγος, Πόπη Βερνάρδου

Αυτό το ιστολόγιο - όπως και πολλά άλλα - δημιουργήθηκε από τον Πάνο Αϊβαλή, που έφυγε από τη ζωή στα 63 του χρόνια, την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018. Είχα την τύχη και την ευτυχία να είμαι σύντροφος και σύζυγός του τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Χωρέσαμε μια ολόκληρη ζωή σ’ αυτά τα χρόνια. Ήταν συνταξιδιώτης μου, όπως έλεγε. Μόνο που τώρα πια πρέπει να συνεχίσω χωρίς τη φυσική του παρουσία, αν και θα βρίσκεται για πάντα στο νου και στην καρδιά μου. Με παρηγορεί το γεγονός ότι έζησε, όπως εκείνος επέλεξε, μια ζωή γεμάτη από δραστηριότητες σε δημοσιογραφικό, πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο, γεμάτη από φως και ήλιο, πλούσια σε ταξίδια και εμπειρίες. Και ένιωθε κάθε μέρα ευγνωμοσύνη για το δώρο της ζωής.

Μέσα μου κλείνω τις αναμνήσεις, όσα ζήσαμε, τη φωνή του, το γέλιο του, τα γαλάζια μάτια του. Η μνήμη του για μένα ζωντανεύει κάθε μέρα και κάθε νύχτα, σε κάθε βήμα μου, σε κάθε κίνηση, σε κάθε σκέψη.

Ο Πάνος διατηρούσε πολλά ιστολόγια με λογοτεχνικά, πολιτικά, πολιτιστικά και αρκαδικά θέματα. Με φώναζε συχνά και μου έδειχνε στον υπολογιστή το καινούργιο ιστολόγιο που είχε φτιάξει. Με ρώταγε αν μου άρεσε η εικόνα που είχε διαλέξει, ο τίτλος κλπ. Κι εγώ του έλεγα: «Πάλι; Μα πώς βρίσκεις άκρη με τόσα ιστολόγια; Πώς τα παρακολουθείς;» Κι όμως τα παρακολουθούσε, τα ενημέρωνε, έδινε σημασία στις λεπτομέρειες. Αναζητώντας τα ίχνη των ιστολογίων, βρέθηκα μπροστά σε πολύ περισσότερα από όσα ήξερα ότι υπήρχαν. Και συνειδητοποίησα ότι ήταν η αγάπη του για τις λέξεις που τον ωθούσε να φτιάχνει κάθε φορά κι ένα καινούργιο ιστολόγιο παίζοντας με τις λέξεις, ανακατεύοντας γράμματα, αφήνοντας να τον παρασύρουν οι αμφισημίες. Σαν τα κινέζικα κουτιά, το ένα ιστολόγιο οδηγούσε στο άλλο, καθένα απαιτούσε την ύπαρξη του άλλου. Η τελευταία ανάρτησή του με ημερομηνία 23 Νοεμβρίου 2018 έγινε στο ιστολόγιο Μορέας (Moreas-news.blogspot.com). Οι επόμενες αναρτήσεις έγιναν από μένα, που θα συνεχίσω να ενημερώνω κάποια από τα ιστολόγια και ένα από αυτά, το (panosaivalis.blogspot.com), θα το αφιερώσω σε αναρτήσεις που θα αφορούν τον Πάνο μου.

Θα κλείσω με λίγα λόγια για τη διαδρομή του Πάνου:
Γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 24 Οκτωβρίου 1955 και καταγόταν από την Αρκαδία (Καρύταινα και Ελληνικό). Απέκτησε δυο παιδιά, τον Οδυσσέα και την Κατερίνα. Και θεωρούσε παιδιά του και τα δικά μου παιδιά, τον Τάσο και τον Απόστολο.

(Πόπη Βερνάρδου - Αϊβαλή, panosaivalis.blogspot.com)

Πηγή: Ιστοσελίδα: Εν Αστρον https://enastrongr.blogspot.com

Εδώ μπορείτε να δείτε σε μορφή PDF, ένα μικρό αφιέρωμα της σελίδας Εν Άστρον, στον Πάνο Αϊβαλή και το έργο του:

Άνθρωποι με αξιοζήλευτη συναισθηματική σταθερότητα…

Γράφει ο Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου  Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)  

Πολλές φορές θαυμάζουμε γύρω μας ανθρώπους που καταφέρνουν να διαχειρίζονται με ψυχραιμία τις προσωπικές τους καταστάσεις. Ανθρώπους με αξιοζήλευτη συναισθηματική σταθερότητα που μπορούν να διατηρούν την ηρεμία τους στα δύσκολα, να μην πανικοβάλλονται και με σύνεση να αντιμετωπίζουν τις αναποδιές της ζωής, τις «εξωτερικές πιέσεις», που συχνά μας απομακρύνουν απ’ αυτό που θέλουμε πραγματικά να είμαστε…

Όσοι δεν τα καταφέρνουν, ενώ υφίστανται αυτές τις πιέσεις, κινδυνεύουν με ψυχική και συναισθηματική εξάντληση. Απειλείται η συναισθηματική ισορροπία, διαταράσσονται οι προσωπικές σχέσεις, απομακρύνονται από τον ίδιο τους τον εαυτό. Όταν βρεθεί κανείς σε μια τέτοια κατάσταση ανισορροπίας καλό θα ήταν «να κάνει ένα βήμα πίσω» προκειμένου να πάρει μια απόσταση απ’ όσα συμβαίνουν και να επαναξιολογήσει τις καταστάσεις: Πρέπει να αναπτύξει μια προσωπική στρατηγική άρσης του διεξόδου, να βρει και να εφαρμόσει ένα σχέδιο δράσης.

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να μείνουμε σε επαφή με τον εαυτό μας και τα συναισθήματά μας. Όσο δυσάρεστα ή επώδυνα κι αν είναι χρειάζεται να αποδεχτούμε τις αντιξοότητες της πραγματικότητας, όπως αυτή διαμορφώνεται. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι η ζωή δεν είναι εύκολη (έτσι κι αλλιώς…), κι ότι πρέπει κατά συνέπεια να είμαστε περισσότερο ρεαλιστές όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια δυσκολία. Ούτε στρουθοκαμηλισμός, ούτε υπεραισιοδοξία!

Σταθερά και προσγειωμένα θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε καλύτερα τις αξίες, τις αρχές και τους στόχους μας, χωρίς τον κίνδυνο να παρασυρθούμε σε μονοπάτια αβέβαια που μας προτείνουν  άλλοι «για το καλό μας».

Είναι σημαντικό το καλό και το πρέπον να το καθορίζει ο καθένας για τον εαυτό του και να διάγει τη δική του ζωή με καθαρότητα και αποφασιστικότητα σύμφωνα με τα δικά του βιώματα και τις δικές του προτεραιότητες.

Δείξτε αποφασιστικότητα και πίστη στον εαυτό σας και αυτός θα σας ανταμείψει με τον καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα…

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου στο Περιστέρι, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Τι γίνεται όταν η ζήλια ξεπερνάει τα όρια του «φυσιολογικού»

Γράφει ο Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)  

Μερικές φορές όταν αισθανόμαστε ότι ζηλεύουμε τον σύντροφό μας δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό, μάλιστα όταν υπάρχει μέτρο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «φυσιολογικό». Με αυτό τον τρόπο δύο σύντροφοι θα δείξουν την έγνοια τους, το πάθος τους… την αγάπη τους. Συνήθως όταν βιώνουμε ζήλια, νιώθουμε πως «απειλείται» η σχέση από κάποιον τρίτο. Είναι μία λογική αντίδραση καθώς θέλουμε να προστατέψουμε τη σχέση μας και να μην οδηγηθούμε σε δυσάρεστες καταστάσεις πχ απιστία, χωρισμός.

Στην περίπτωση όμως, που το συναίσθημα της ζήλιας ξεπερνάει το όρια του «φυσιολογικού» τι γίνεται;  Τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει στη σχέση; Και αν ο σύντροφος μας επιλέξει να μην είμαστε η προτεραιότητα του; Τότε είναι που μας κατατρώει τα σωθικά η ζήλεια και μας δημιουργεί ένα τεράστιο πλήγμα.

Ποιοι είναι όμως οι πραγματικοί λόγοι  που κρύβονται πίσω από αυτήν την συναισθηματική κατάσταση;

Η χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση προκαλούν αισθήματα ότι υστερούμε συγκριτικά με τους άλλους. Αυτό  έχει ως αποτέλεσμα να μην εμπιστευόμαστε ούτε τον εαυτό μας, ούτε κανέναν άλλον, εκδηλώνοντας έντονη κτητικότητα προς τον σύντροφό μας. Υπάρχει η φοβία πως θα χάσουμε τον σύντροφο μας, γιατί εμείς οι ίδιοι δεν «αξίζουμε».

Σκόπιμο θα ήταν να αναρωτηθείτε: Είστε καλά με τον εαυτό σας; Η σχέση με τον σύντροφό σας βασίζεται στην αγάπη, τον σεβασμό και την αλληλοκατανόηση; Αν η σχέση σας σε λογικά πλαίσια δεν έχει προβλήματα αλλά παρόλα αυτά δεν νιώθετε ολοκληρωμένοι μέσα σε αυτήν… μάλλον το πρόβλημα αρχίζει από εσάς.

Οι κακές εμπειρίες που είχαμε στο παρελθόν, όπως για παράδειγμα μία ερωτική απογοήτευση, ένας αδύναμος οικογενειακός δεσμός, μία προδοσία από το φιλικό περιβάλλον, μία «άδικη» απόλυση επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα γεγονότα γύρω μας. Αν έχουμε αισθήματα ανεπάρκειας, και πιστεύουμε πως κανείς δεν μας αγαπάει και στο τέλος θα μας εγκαταλείψουν όλοι, τότε το φυσικό επόμενο είναι η ζήλεια – ως ένα τελευταίο σημείο σύνδεσης με τους άλλους, μία προσπάθεια να μείνουμε κρατημένοι (εξαρτημένοι) σε μία σχέση.

Προβληματίστε εποικοδομητικά όταν έχετε το συναίσθημα της ζήλιας και εξελιχθείτε. Συζητήστε το με τους δικούς σας ανθρώπους, ζητήστε βοήθεια από κάποιον ειδικό. Αγαπήστε και πιστέψτε στον εαυτό σας και μην αφήνετε να δηλητηριαστεί η σχέση! 

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου στην Αθήνα, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Χαρά είναι η εξωτερίκευση της ευτυχίας

Το κείμενο επέλεξε και επιμελήθηκε ο Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα (www.xidaras.gr) 

Ευτυχία είναι η απόλυτη αίσθηση ευδαιμονίας που νιώθουμε μέσα μας, είναι η ευχαρίστηση που μας προξενεί κάτι το οποίο μας συμβαίνει ή που έχουμε, είναι η απόλαυση ενός αγαθού που μας ανήκει.

Αν και πρόκειται για μία πραγματικότητα για την οποία όλοι μιλάμε, είναι πολύ δύσκολο να «ξεμπερδέψουμε» με ορισμούς τόσο γενικούς, όπως αυτοί που παραθέσαμε παραπάνω. Επιπλέον, ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του αντίληψη για την ευτυχία.

Ό,τι και αν είναι η ευτυχία, συμφωνούμε όλοι πως έχει ένα εξωτερικό, ορατό αποτέλεσμα, που είναι η χαρά. Την ευτυχία την νιώθουμε βαθιά μέσα στην ψυχή μας, ενώ η χαρά καθρεφτίζεται στο πρόσωπό μας.

Γιατί νιώθουμε ευτυχισμένοι και κατ’ επέκταση είμαστε χαρούμενοι; Επειδή έχουμε ό,τι  επιθυμούμε. Η χαρά σχετίζεται στενά με τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες μας.

Αν θέσουμε πολλούς όρους στην ευτυχία, αν δηλαδή χρειαζόμαστε πολλά για να γίνουμε ευτυχισμένοι, θα δυσκολευτούμε ιδιαιτέρως να νιώσουμε χαρά. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να αποκηρύξουμε τους στόχους και τις επιθυμίες μας, αλλά να μάθουμε να τα προσαρμόζουμε και να τα αξιολογούμε με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούμε να επωφελούμαστε με μέτρο…

Απόσπασμα από το βιβλίο «20 αξίες της ζωής», των Εστέβε Πουχόλ Ι Πονς, Ινές Λουθ Γκονθάλεθ.

  

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι  Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα, πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος. τ. συνεργ. στο Ευγενίδειο Νοσοκομείο Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Δημοσθένης Βαλαβάνης 1829 – 11/5/1854

Έλληνας ποιητής, που εντάσσεται στη ρομαντική Α’ Αθηναϊκή Σχολή. Ξεχωρίζει από τους ομοτέχνους του εκείνης της περιόδου, επειδή έγραψε τα λιγοστά ποιήματά του, τόσο στην καθαρεύουσα, όσο και στη δημοτική.

Ο Δημοσθένης Βαλαβάνης γεννήθηκε το 1829 στην Καρύταινα της Αρκαδίας. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς έχασε αρκετά νωρίς τους γονείς του. Πάντως, ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Ναύπλιο, με την υποστήριξη ενός θείου του και σε ηλικία 18 ετών πήγε στην Αθήνα, όπου γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου, εργαζόμενος παράλληλα τις νυχτερινές ώρες σε εστιατόρια και καφενεία για τα προς το ζην.

Λόγω των στερήσεων και της ανέχειας, η υγεία του κλονίστηκε ανεπανόρθωτα, όταν προσβλήθηκε από φυματίωση και λίγο προτού ολοκληρώσει τις σπουδές του πέθανε στην Αθήνα στις 11 Μαΐου του 1854, σε ηλικία μόλις 24 ετών. Στην κηδεία του τον επικήδειο εκφώνησε ο ποιητής Γεώργιος Παράσχος (1822-1886), φορώντας φουστανέλα, όπως το συνήθιζε, κι έχοντας πένθος στο γιλέκο του και μαύρη κρεπ στο φέσι του. O επικήδειος του Παράσχου δεν διασώθηκε.

Το ποιητικό έργο του Βαλαβάνη αποτελείται από λίγα ποιήματα («Εκείνη», «Ο τάφος του κλέφτη», «Το όνειρόν μου», «Εις λεύκωμα κυρίας», «Μελαγχολικαί σκέψεις», «Μία μου απόκρισις» κ.ά.), δημοσιευμένα στα λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής, κυρίως την «Ευτέρπη» και τη «Μνημοσύνη». Έγραψε, επίσης, και την τραγωδία «Ο θάνατος του Παπαφλέσσα», από την οποία σώζεται μόνο ο τίτλος και το διήγημα «Δυο νύκτες».

Οι μελετητές διακρίνουν στη στιχουργική του Βαλαβάνη την απαρχή μιας δημιουργικής δύναμης, η οποία δεν πρόλαβε να αποδώσει όλους τους καρπούς της. Αξιοσημείωτη είναι η αναγνώριση της αξίας του έργου του από μεταγενέστερούς του ποιητές, όπως ο Σπυρίδων Βασιλειάδης, ο Κωστής Παλαμάς και ο Ζαν Μορεάς.

Κρίσεις για το έργο του

...Αλλά παρά την ολιγότητα αυτών τους στίχους του διαπνέει δροσερά τις χάρις. Ειλικρινές αίσθημα εκδηλούται δι’ αυτών και λανθάνει εν αυτοίς προφητική τις θλίψις, ως αν προησθάνετο ο ποιητής το άωρον τέλος του. Ο Τάφος του Κλέφτη είνε επεισόδιον του βίου των κλεφτών αφελές και ζωηρόν την έκφρασιν, το δε Όνειρον, παρά το υπόψυχρον της τελευταίας στροφής, χαρακτηρίζει γνήσιον ποιητικόν κάλλος. Τον Βαλαβάνην δυνάμεθα να τον χαρακτηρίσωμεν ως τον άριστον μαθητήν του Ζαλοκώστα κατά την χρήσιν της γλώσσης και τας περί ποιήσεως ιδέας, όστις, θα υπερέβαινεν ίσως τον διδάσκαλον αν έζη και δεν είχε την τύχην των νεαρών εκείνων μουσοπόλων, οίτινες παρέρχονται μετά του κόσμου, τον οποίον φέροντες εν ταις διανοίαις αυτών, δεν επρόφθασαν να δημιουργήσωσι.

Κωστής Παλαμάς, ποιητής

Εντύπωση μας κάνει σήμερα η άνεση και ο παλμός του, όταν γράφει στη δημοτική, αν λάβουμε υπ’όψιν μας το γενικό κλίμα και τον καθαρεύοντα τόνο της πρώτης Αθηναϊκής Σχολής. Και οι στίχοι του όμως, οι γραμμένοι στην καθαρεύουσα, διαθέτουν μια ποιητική ευαισθησία αξιοσημείωτη για την εποχή του”. Ιδιαίτερα, ορισμένα ποιήματά του, όπως το “Το όνειρον μου”, ξεχωρίζουν ανάμεσα σε πολλά άλλα διασημοτέρων και πολυγραφοτέρων, συγχρόνων του, και δικαιολογημένα είχαν επισύρει την προσοχή του Παλαμά.

Κώστας Στεργιόπουλος, κριτικός λογοτεχνίας

Οι στίχοι του, που παρουσιάζονται πριν από την ακμή του ρωμαντισμού, πριν από την υπερβολή του ρωμαντικού πάθους, έχουν αξιόλογη συγκρότηση· έμπνευση ευγενική και συγκρατημένη, γλωσσική ακρίβεια και διαύγεια στις εικόνες. Ο ελεγειακός τόνος, όσο κι αν έχει την τάση να κατεβεί προς την ρητορεία, δεν φθάνει ποτέ σε στόμφο, κοινοτοπία ή ακυρολεξία.΄Όταν χειρίζεται την δημοτική, στις αρετές του αυτές προστίθεται γλωσσικό αισθητήριο, μοναδικό για την εποχή του στην Αθήνα, και ικανότητα γλωσσοπλαστική που φανερώνει τον γεννημένο ποιητή και συνάμα τον συνεχιστή της γλωσσοπλαστικής παράδοσης.

Κ.Θ. Δημαράς, κριτικός λογοτεχνίας

Ο αβίαστος λυρισμός του, η απλότητα των αισθημάτων, ήπιων και μελαγχολικών, καταλήγει σε προσωπικές λιτές εκφράσεις που καταφέρνουν να αγγίξουν τον αναγνώστη.

Μάριο Βίτι, κριτικός λογοτεχνίας

Μέσα από τα λιγοστά του ποιήματα διακρίνεται μια ποιητική φυσιογνωμία από τις πιο αξιοπρόσεχτες [...] Σε μερικά από τα ποιήματα αυτά φαίνεται να αντλεί άμεσα από τις δημοτικές πηγές, από τα τραγούδια της πελοποννησιακής υπαίθρου· στα καλύτερα και τα ωριμότερά του η δημοτική αυτή, κρατώντας όλο το γνήσιο χυμό της, υψώνεται σε όργανο καθαρής ποιητικής έκφρασης. Με τέτοιους στίχους ο Βαλαβάνης ξεχωρίζει απόλυτα ανάμεσα στους άλλους ποιητές της Αθηναϊκής Σχολής. Είναι κρίμα που πέθανε τόσο νέος.

Λίνος Πολίτης, κριτικός λογοτεχνίας

Από τα λίγα ποιήματά του και κυρίως αυτά που έγραψε στην δημοτική, βγαίνει πως αν δεν αρρώσταινε και ζούσε, η ποιητική του παραγωγή θα ήταν σημαντική. Ήταν μάλλον ελεγειακός.

Γιάννης Κορδάτος, ιστορικός και πολιτικός

Ήτο το γλυκύτερον και συμπαθέστερον άστρον της νεωτέρας ελληνικής ποιήσεως.

Σπυρίδων Βασιλειάδης, ποιητής

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/828

Καλό Πάσχα!

Σας ευχόμαστε Χρόνια Πολλά και Καλή Ανάσταση!

Παράταση της περιοδικής έκθεσης με τίτλο «Τηνιακοί μαρμαρογλύπτες»

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
ΕΦΟΡΕΙΑ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΑΡΚΑΔΙΑΣ
Καλαβρύτων 211, 22100 Τρίπολη
 τηλ: 2710 225243 fax: 2710 242227
 e-mail: efaark@culture.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 Θέμα: Παράταση της περιοδικής έκθεσης με τίτλο «Τηνιακοί μαρμαρογλύπτες» από το Πνευματικό Κέντρο Πανόρμου «Γιαννούλης Χαλεπάς» (Δ. Τήνου) στον Πύργο της Λεβένταινας (Καρύταινα) 

Σας ενημερώνουμε ότι η περιοδική έκθεση με τίτλο «Τηνιακοί μαρμαρογλύπτες», στον Πύργο της Λεβένταινας Καρύταινας, παρατείνεται έως την Παρασκευή 31 Μαΐου 2019. Το ωράριο επισκέψεων διαμορφώνεται ως εξής: Πέμπτη έως Κυριακή από 10.00 έως 15.00. Η έκθεση θα είναι κλειστή κατά την επίσημη αργία της Κυριακής του Πάσχα. Για περισσότερες πληροφορίες, παρακαλούμε να απευθύνεστε στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Αρκαδίας (τηλ. 2710-225243, fax 2710-242227, e-mail efaark@culture.gr), καθώς και στο φύλακα αρχαιοτήτων και μνημείων της Καρύταινας, κ. Ιωάννη Αδαμόπουλο (τηλ. 6955911477). Για κάθε αλλαγή στο ωράριο θα υπάρξει έγκαιρη ενημέρωση.