Σελίδες της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
+στη Μνήμη Πέτρου, Βασιλικής, Παρασκευής, Παναγιώτη & Χαριλάου Τσαρμποπούλου, Αικατερίνης & Αθανασίου Χίνη, Aθηνάς & Σταύρου Αϊβαλή.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
*Καρύταινα το Τολέδο του Μοριά * σελίδες της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα"-επιμέλεια σελίδας: Πέτρος Σ. Αϊβαλής (εγγονός του μπαρμπα-Πέτρου του Τσαρμπού) * για επικοινωνία:email: arkadikovima@gmail.com.*

________________________________________________________________________________________________________________________

Το τοπωνύμιο Καρταινα αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. Δεν δέχεται προέλευση απο τα ελλ. Γρτυνα + Καρδιον, αλλά απο σλαβ. *Korytьna από koryto "αυλάκι", skr. sloven. Koritno, Koritna, βουλγ. Koritna. Επίσης αναφέρονται τα ονόματα: Caritina, Charitina 1465 Jacomo Barberigo (Sathas DI VI 20, oft), και το 1466: Caritene G. s. (s. Sathas DI VII 5). Επίσης: Vrusti, loco vicino alla Charitina (Sathas DI VI _________________________________________________________________________________________________________________________



* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * Ελπίδα, Αγάπη,Υγεία, Ειρήνη…ΔΥΝΑΜΗ... * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
"Χαίρε Ω Χαίρε Ελευθερία" Δ. Σολωμός

Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

Η Καρύταινα είναι ένα από τα πιο γραφικά χωριά της Αρκαδίας

Ας μάθουμε την πατρίδα μας !! Έχει μέρη ο Μοριάς !! Είναι ένας από τους στόχους του Σύνδεσμου Των Εν Ευβοία Πελοποννησίων !! Με την αμέριστη συμπαράστασή σας και την αρωγή σας θα το πετύχουμε !!!
Με εκτίμηση
Η Γενική Γραμματέας του Συνδέσμου Των Εν Ευβοία Πελοποννησίων


Καρύταινα Αρκαδίας.
Η Καρύταινα είναι ένα από τα πιο γραφικά χωριά της Αρκαδίας. Είναι χτισμένη σε κορυφή λόφου και είναι αρμονικά ενταγμένη στο βραχώδες ανάγλυφο της περιοχής, βορειοδυτικά από τη Μεγαλόπολη και νότια από τη Δημητσάνα, σε υψόμετρο 500 μέτρων. Συγκαταλέγεται στους τόπους εκείνους του Μοριά όπου κατάφεραν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στο διάβα των αιώνων. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός.
Πετρόκτιστα σπίτια με κεραμοσκεπές, γραφικά καλντερίμια και παλιές βυζαντινές εκκλησίες συνθέτουν την εικόνα του χωριού, διαδραμάτισε δε σημαντικό ρόλο επί Φραγκοκρατίας και Τουρκοκρατίας. Το Κάστρο της Καρύταινας από τα πλέον αξιόλογα ολόκληρης της Πελοποννήσου, χρονολογείται από τα μέσα του 13ου αιώνα, δεσπόζει στο μεγάλο βράχο πάνω από τον οικισμό της Καρύταινας. Τα τείχη του Κάστρου ξεπερνούν σε αρκετά σημεία ακόμα και τα 7 μέτρα. Αποτελεί ζωντανό παράδειγμα της βυζαντινής κυριαρχίας και αίγλης που μετατράπηκε σε καταφύγιο την περίοδο της Τουρκοκρατίας.


Από άποψη θρησκευτικών μνημείων ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν ο Ναός της Ζωοδόχου Πηγής, με εξαιρετικό καμπαναριό και το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Πανέμορφα τοπία, τρεχούμενα νερά, πανύψηλα έλατα, μοναδικές διαδρομές και περίπατοι, σε συνδυασμό με το υγιεινό κλίμα συνθέτουν την εικόνα του χωριού. Δεν είναι τυχαίο πως σε τούτο τον άριστα οχυρωμένο τόπο ο Κολοκοτρώνης έχτισε το σπίτι του. Οι νεότεροι ονόμασαν τη μικρή αυτή αρκαδική πόλη ''Τολέδο της Ελλάδας''. Κοντά στην Καρύταινα ρέει ο ποταμός Αλφειός, ο οποίος σχηματίζει στα δυτικά μεγάλο φαράγγι. Kαι ο παραπόταμος του Αλφειού Λούσιος.

Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

Παραμονή εορτής Πολιούχου Καρύταινας Αγ. Αθανασίου Χριστιανουπόλεως

        ΕΚΔΗΛΩΣΗ                



Με Μέγα Εσπερινό και περιφορά της Εικόνας του Αγίου τίμησαν την μνήμη του πολιούχου τους, Αγίου Αθανασίου Χριστιανουπόλεως, οι κάτοικοι της Καρύταινας και των γύρω χωριών της περιοχής, την παραμονή της εορτής, Τρίτη 16 Μαΐου. Στον Εσπερινό προΐστατο ο αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος που λειτουργεί στο Λεοντάρι, ο οποίος στο λόγο του σημείωσε μεταξύ άλλων πως πρέπει να μνημονεύουμε τον Άγιο Αθανάσιο Χριστιανουπόλεως, όπως και όλους τους Αγίους, καθημερινά και όχι όταν βρισκόμαστε σε δύσκολες στιγμές, ενώ ανέφερε πως η κρίση δεν είναι οικονομική αλλά πνευματική. Μαζί με τον αρχιμανδρίτη συλλειτούργησαν αρκετοί ιερείς. 


Στη θρησκευτική πανήγυρη συμμετείχε αρκετός κόσμος, αν και οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν και οι ευνοϊκότερες, ενώ το “παρών” έδωσαν ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης, ο Αντιπεριφερειάρχης Αρκαδίας Βαγγέλης Γιαννακούρας, ο Δήμαρχος Μεγαλόπολης Διονύσης Παπαδόπουλος, Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι από το Δήμο Μεγαλόπολης και ο πολιτευτής Αρκαδίας και πρόεδρος της ΤΚ Βουτσαρά Γιώργος Αθανασόπουλος. 

Στη λιτανεία της εικόνας και των λειψάνων του Αγίου συμμετείχε η Φιλαρμονική του Δήμου Μεγαλόπολης, ενώ ακολούθησαν χοροί από τον Χορευτικό Όμιλο Μεγαλόπολης και παραδοσιακό γλέντι με ζωντανή ορχήστρα. Δείτε φωτογραφικό υλικό και βίντεο από την παραμονή της εορτής του Αγίου Αθανασίου Χριστιανουπόλεως. Πέφευγεν ἐχθροῦ τοῦ βροτοκτόνου βέλη Ὁ εὐλογητὸς καὶ μέγας Χριστοῦ λάτρις. Ἆλτο ἄημα φαεσφόρον νῦν γε Ἀθανασίοιο. Βιογραφία Ο Άγιος Αθανάσιος γεννήθηκε στην Καρύταινα της Γορτυνίας περί το 1640 μ.Χ. (κατά άλλους στην Κέρκυρα το 1664 μ.Χ.) και το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος Κορφηνός. 
Οι γονείς του ονομάζονταν Ανδρέας και Ευφροσύνη και είχαν ακόμη τρία τέκνα. Υποθέτουμε πως τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στην γενέτειρά του και στην συνέχεια μάλλον φοίτησε στην περίφημη σχολή της μονής Φιλοσόφου και αργότερα, ως κληρικός, στην Κωνσταντινούπολη. Όταν ο Αναστάσιος βρισκόταν σε ηλικία γάμου, οι γονείς του παρά την επιθυμία του να ακολουθήσει τη μοναχική πολιτεία, επέμεναν να τον νυμφεύσουν. 

Ο πατέρας του μάλιστα, χωρίς καν να έχει την σύμφωνη γνώμη του υιού του, τον αρραβώνιασε στην Πάτρα με την θυγατέρα ενός πλούσιου άρχοντος και στην συνέχεια τον έστειλε στο Ναύπλιο να προμηθευθεί τα γαμήλια πράγματα. Ο Αναστάσιος υπάκουσε στην πατρική εντολή και ξεκίνησε για το Ναύπλιο. Στον δρόμο του πέρασε και από το εκκλησάκι της Παναγίας στο Βιδόνι, κοντά στο χωριό Σύρνα και ζήτησε την θεία φώτιση. 
Στο Ναύπλιο, αφού αγόρασε ότι έπρεπε, πήρε την μεγάλη απόφαση. Αναφέρεται πως την προηγούμενη νύχτα της προγραμματισμένης αναχωρήσεώς του για την Καρύταινα, ενώ βασανιζόταν από τους λογισμούς τι να πράξει, είδε στον ύπνο του την Παναγία μαζί με τον Τίμιο Πρόδρομο, η οποία αποκαλώντας τον με το όνομα που επρόκειτο να λάβει αργότερα ως μοναχός, του είπε, σύμφωνα με τα γραφόμενα του πρώτου βιογράφου του: «Σκεῦος ἐκλογῆς καὶ ὑπηρέτην τοῦ Υἱοῦ μου ἐπιθυμῶ νὰ γίνεις, Ἀθανάσιε. Ἀπέστειλε, λοιπόν, τοὺς δούλους σου μὲ τὰ νυμφικὰ ἱμάτια πρὸς τὸν πατέρα σου καὶ ἡ κόρη ἂς συζευχθεῖ ἄλλον ἄνδρα. Ἐσὺ δὲ νὰ πορευθεῖς στὴν Κωνσταντινούπολη, γιὰ νὰ λάβεις ὅτι ὁ Υἱὸς καὶ Θεός μου εὐδόκησε». Έτσι κι έγινε. 
Ο Αθανάσιος απέστειλε πίσω τους δούλους και αναχώρησε για την Κωνσταντινούπολη, όπου, αφού έγινε μοναχός με το όνομα Αθανάσιος, χειροτονήθηκε κατόπιν διάκονος και πρεσβύτερος. Επί της πρώτης πατριαρχίας του Οικουμενικού Πατριάρχου Ιακώβου, ο Άγιος Αθανάσιος χειροτονείται Μητροπολίτης Χριστιανουπόλεως, υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Αρκαδίας, σε διαδοχή του Μητροπολίτου Ευγενίου, που με βάση σωζόμενα έγγραφα αρχιεράτευσε στην εκκλησιαστική αυτή επαρχία από το 1645 μ.Χ. έως το 1673 μ.Χ. τουλάχιστον. Ως χρόνο της χειροτονίας του πρέπει να υποθέσουμε το αργότερο τα τέλη του 1680 μ.Χ. ή τις αρχές του 1681 μ.Χ., γιατί για πρώτη φορά απαντάται τον Απρίλιο αυτού του έτους, όταν υπογράφει ως μέλος της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη αφοριστικό γράμμα προς τον Μητροπολίτη Ευρίπου και Επίτροπο Μελενίκου. 
Ως προς την έδρα της Μητροπόλεως, ο τίτλος «Χρφιστιανουπόλεως» οδηγεί στην Χριστιανούπολη, το σημερινό χωριό Χριστιάνοι. Ουσιαστική όμως έδρα της Μητροπόλεως πρέπει να θεωρήσουμε με ασφάλεια την πόλη της Κυπαρισσίας. Η κατάσταση της επαρχίας του Αγίου ήταν οικονομικά, εκκλησιαστικά και ηθικά απελπιστική. Όσο υπήρχε στην Πελοπόννησο η Τουρκική κατάσταση, η θέση των Χριστιανών από οικονομική πλευρά ήταν δεινή. Η θρησκευτική κατάσταση, παρά την ευεργετική δράση των μοναχών του Λουσίου και της σχολής της μονής Φιλοσόφου και όποιων άλλων, δεν διέφερε και πολύ, τα δύσκολα εκείνα χρόνια, από την κατάσταση της υπόδουλης χώρας. Ο Άγιος Αθανάσιος άρχισε αμέσως τον αγώνα προκειμένου να αντιμετωπίσει τα διάφορα προβλήματα και να βελτιώσει την κατάσταση. Πρώτο μέλημά του ήταν η εξεύρεση κατάλληλων νέων για τι ιερατικό αξίωμα. 
Προκειμένου να πετύχει τον στόχο του ο Άγιος σύστησε σχολεία για την στοιχειώδη λειτουργική και λοιπή εκπαίδευση των υποψηφίων και παράλληλα παραιτήθηκε από κάθε συνηθισμένη τότε οικονομική προσφορά, που δινόταν εκ μέρους τους στον Αρχιερέα για την συντήρηση του ιδίου και της Επισκοπής. Πιστεύοντας ο Άγιος πως η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ο ιερός θεσμός, που διατηρεί την γνήσια πίστη στον Χριστό και ο συνεκτικός κρίκος, που ενώνει τους υπόδουλους Έλληνες και συντηρεί την εθνική συνείδηση και ακόμα πως οι εκκλησίες είναι το κέντρο αναφοράς και το σημείο συναντήσεως και κοινωνίας των δύστυχων Ελλήνων, φρόντισε για την επισκευή και συντήρησή τους, όσο βέβαια αυτό ήταν εφικτό και από οικονομικής πλευράς και από πλευράς χορηγήσεως αδείας από τους Τούρκους. 
Ο Άγιος ενδιαφέρθηκε και για τα μοναστήρια, τις ιερές αυτές εστίες της σωτηρίας, τα κέντρα φωτισμού και φιλανθρωπίας, που πρωτοστάτησαν στον αγώνα για την ελευθερία του υπόδουλου Γένους. Προς το ποίμνιό του ο Άγιος Αθανάσιος στάθηκε αληθινός Επίσκοπος και μιμητής του Χριστού, που ενδιαφέρθηκε όχι μόνο για τους τόπους λατρείας, αλλά και για την διακονία του λαού του, προκειμένου να τον ανακουφίσει από τα καθημερινά δεινά της ζωής και της δουλειάς. Η αγάπη του προς τα ορφανά, τις χήρες, τους ανήμπορους γέροντες, τους διωκόμενους και αδικούμενους ήταν μοναδική. 
Ο Τριαδικός Θεός παρέσχε στον Άγιο «μισθό» και τον αξίωσε ήδη από την επίγεια ζωή του αλλά και μετά την κοίμησή του να επιτελεί σημεία και θαύματα. Αναφέρεται πως, όταν ο Άγιος λειτουργούσε, την στιγμή που έβγαινε στην Ωραία Πύλη να πει το «Κύριε, Κύριε, ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἴδε…», οι πιστοί έβλεπαν μπροστά στο στόμα του ένα φεγγοβόλο αστέρι. Έτσι, αφού ποίμανε θεοφιλώς το ποίμνιό του και διακόνησε την Εκκλησία του Χριστού, ο Άγιος Αθανάσιος κοιμήθηκε μετά από ολιγοήμερη ασθένεια το 1707 μ.Χ. ή το 1708 μ.Χ. (κατά άλλους το 1735 μ.Χ.). 
Λίγα χρόνια αργότερα, μεταξύ των ετών 1710 – 1713 έγινε η εκταφή του και το ιερό λείψανο βρέθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του αδιάλυτο και μυροβόλο. Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τοὺς τελοῦντας τὴν μνήμην, καὶ τιμώντας τὸ σῶμα σου, καὶ πανευλαβῶς προσκυνοῦντας τὴν μυρίπνοον Κάραν σου, ὡς ἔχων παρρησίαν πρὸς Θεόν, ἱκέτευε Χριστὸν τὸν ἀγαθόν, καὶ ταὶς σαὶς θερμαὶς πρεσβείαις, τῶν κινδύνων σῷζε, ὦ ἅγιε Ἀθανάσιε. Ἔχων δὲ καὶ συμπρεσβευτήν, τὸν μέγαν Κυρίου Πρόδρομον, ἔσο ἀοράτως τῆς Μονῆς, φρουρὸς καὶ προπύργιον. Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ. Ὁ δοξασθεὶς παρὰ Θεοῦ θαυμασίως, δι᾽ εὐωδίας καὶ θαυμάτων ποικίλων, ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις, Ἀθανάσιε, φάνηθι ταχύτατος, καὶ θερμὸς ἀντιλήπτωρ, τῶν δεινῶν λυτρούμενος, τοὺς πιστώς σε τιμώντας, καὶ τοὺς τὰ λείψανα κατέχοντας τὰ σά, πρὸς μετανοίας ὁδὸν χειραγώγησον.


Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Τον προστάτη και πολιούχο της Γορτυνίας Άγιο Αθανάσιο Χριστιανουπόλεως, εορτάζουν την Κυριακή 20/5 το πρωί οι Γορτύνιοι της Αθήνας,


ΟΙ ΓΟΡΤΥΝΙΟΙ ΤΙΜΟΥΝ
ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 

Τον προστάτη και πολιούχο της Γορτυνίας Άγιο Αθανάσιο Χριστιανουπόλεως, εορτάζουν την Κυριακή 20/5 το πρωί οι Γορτύνιοι της Αθήνας, με την ευκαιρία της πανηγύρεως του παρεκκλησίου των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Φιλοπάππου (παραπλεύρως του εστιατορίου «Διόνυσος»), που αποτελεί μετόχι της Ιεράς Μονής Προδρόμου Γορτυνίας.
Την παραμονή Σάββατο 20/5 και ώρα 18:30 θα τελεσθεί Μέγας Εσπερινός και ανήμερα πανηγυρική Θεία Λειτουργία με αρτοκλασία υπέρ υγείας όλων των Γορτυνίων από την Παγγορτυνιακή Ένωση.

Παρακαλούνται όλοι οι συμπατριώτες και φίλοι να παρευρεθούν.

Τρίτη 9 Μαΐου 2017

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ - με το τρένο στη Μεγαλόπολη


Πάνος Αϊβαλής
ΚΑΡΥΤΑΙΝΑ
ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ - με το τρένο στη Μεγαλόπολη

Ζωή στο τόπο θα έδινε το καθημερινό δρομολόγιο του τρένου... όπως τα παλιά φτωχά αλλά ωραία χρόνια και που θα μας έδινε σε όλους μας την δυνατότητα να πηγαίνουμε πιο συχνά στο χωριό... σ' αυτές τις εποχές που η διαδρομή με το Ι.Χ. είναι απαγορευτική (καύσιμα, διόδια κ.λ.π.) έτσι απλά μας απαγορεύουν και αυτό το τόσο απλό αλλά για μας σπουδαίο: την τακτική επιστροφή στα πατρώα εδάφη. Αλλά βλέπει κανείς τα μεγάλο-συμφέροντα (ΚΤΕΛ, ιδιωτικοί αυτοκινητόδρομοι κ.ά.) σταμάτησαν τα δρομολόγια με το αγαπημένο και ασφαλές τρένο. Ας όψονται, που θα έλεγε και η γιαγιά η Βάσω.... 

~~~~~~~~~~
Aivalis Paraskevas 
Φανταστική και η διαδρομή του στις πλαγιές των βουνών και τα περάσματα από τις γέφυρες στις χαράδρες... Αποβίβαση στο σταθμό "Μπιλάλι", ή Λεύκτρο όπως λέγεται, κατά τις 5 το πρωί μέσα σε ομίχλη κι από κει στη Μεγαλόπολη για φαΐ και ψώνια πριν πάμε Καρύταινα...

Τετάρτη 3 Μαΐου 2017

Καρύταινα: Η πρώτη μάχη της Ελληνικής Επανάστασης

ΕΚΔΗΛΩΣΗ



Η Ελληνική Επανάσταση διήρκεσε από το 1821 μέχρι το 1830, οπότε και αναγνωρίστηκε σε διεθνές επίπεδο η ανεξαρτησία της χώρας. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα έλαβαν χώρα αμέτρητες μάχες, άλλες νικηφόρες και άλλες επώδυνες ήττες- ωστόσο, πάντα υπάρχει η «πρώτη» και η «τελευταία». Η τελευταία ήταν η μάχη της Πέτρας το 1829. Η πρώτη έλαβε χώρα στην Καρύταινα.
Λίγο μετά τις πρώτες συμπλοκές και συγκρούσεις στην Πελοπόννησο, στις 25 Μαρτίου 1821, ένοπλοι Ζυγοβιστινοί, υπό τη διοίκηση του Θεοδόσιου Καρδαρά, Στεμνιτσιώτες και Δημητσανίτες υπό τον Κων/νο Αλεξανδρόπουλο και άλλους αποφάσισαν να επιτεθούν στους Τούρκους κατοίκους της Καρύταινας- τα σχέδιά τους όμως προδόθηκαν από προκρίτους της περιοχής και οι Τούρκοι κλείστηκαν στο φρούριο, χωρίς όμως εφόδια.
Όταν το πληροφορήθηκε αυτό ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κατευθύνθηκε προς τα εκεί- και προν φτάσει, ενημερώθηκε πως είχε βρεθεί επιστολή σε Τούρκο ταχυδρόμο που είχε σκοτωθεί στο γεφύρι της Καρύταινας, που περιείχε ειδοποίηση στους Τούρκους της Καρύταινας από αυτούς του Φαναριού ότι έφτανε δύναμη προς βοήθειά τους.
Karytaina Fort
Οι Τούρκοι του Φαναριού είχαν αποφασίσει να καταφύγουν στην Τριπολιτσά, και στην πορεία ενώθηκαν με άλλους που επίσης πήγαιναν να κλειστούν σε κάστρα. Συνολικά, μαζί με τους Τούρκους της Ζούρτσας, της Ζάχνας και της Μούνδριζας, έφταναν τους 5.000, εκ των οποίων 1.700 ήταν ένοπλοι. Από πλευράς τους, οι Έλληνες του Φαναριού, μαζί με άλλους γύρω περιοχών, ξεκίνησαν και αυτοί για να χτυπήσουν τους Τούρκους που κατευθύνονταν προς την Τριπολιτσά.
Ο Κολοκοτρώνης αντιλήφθηκε τον κίνδυνο για τους πολιορκητές του φρουρίου της Καρύταινας, καθώς και το πόσο θα άλλαζαν τα δεδομένα εάν ενισχύονταν οι Τούρκοι της Τριπολιτσάς. Τότε, ο «Γέρος του Μοριά» έσπευσε να ματαιώσει τη συνάντηση Καρυτινών και Φαναριτών, καταλαμβάνοντας με δύναμη Μανιατών τη θέση του Αγίου Αθανασίου, από όπου θα περνούσαν. Παράλληλα, έστελνε απεσταλμένους με γράμματα στον Ζανέτο Χριστόπουλο και τον Ηλία Μαυρομιχάλη για να τους χτυπήσουν από τα νώτα (ωστόσο, ο Μαυρομιχάλης δεν ενημερώθηκε, καθώς ο αγγελιοφόρος δεν πήγε στο στρατόπεδό του, στο Λεοντάρι, και ο Χριστόπουλος άργησε να ξεκινήσει).
Στις 29 Μαρτίου τα χαράματα οι Τούρκοι του Φαναριού έφτασαν στη διάβαση του Αγίου Αθανασίου, όπου περίμενε ο Κολοκοτρώνης με τους περίπου 300 Μανιάτες του. Ακολούθησε σκληρή σύγκρουση που διήρκεσε έξι ώρες, με τη δύναμη του «Γέρου του Μοριά» να αποκρούει τις επιθέσεις των 1.700 ενόπλων Τούρκων. «Οι Σπαρτιάτες έκαναν τότε έναν πόλεμο, που μιμήθηκαν τον Λεωνίδα» αφηγήθηκε αργότερα ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Η Καρύταινα από ψηλά, σε βίντεο- παραγωγή του haanity
Κάποια στιγμή ωστόσο τελείωσαν τα πυρομαχικά των Ελλήνων, και η άμυνά τους εξασθένησε όταν τραυματίστηκαν οι οπλαρχηγοί τους, Πέτρος Βοϊδής Μαυρομιχάλης και Αθανάσιος Δουράκης. Οι Τούρκοι κατάφεραν να περάσουν και να προχωρήσουν προς τη γέφυρα του Ρουφιά (Αλφειού). Ο Κολοκοτρώνης έσπευσε με 20 άνδρες και πρόλαβε να πιάσει τη γέφυρα- ενώ αντιλήφθηκε επίσης πως πλησίαζαν οι αδελφοί Πλαπούτα με τους δικούς τους.
Ενώ οι 20 Μανιάτες του Κολοκοτρώνη έδιναν δύσκολη μάχη, προσπαθώντας να κρατήσουν τη γέφυρα, την τουρκική δύναμη χτύπησαν στα μετόπισθεν οι άνδρες του Ζανέτου Χριστόπουλου, με αποτέλεσμα οι Τούρκοι – λόγω της επικείμενης άφιξης των Πλαπουταίων- να κατευθυνθούν προς άλλη διάβαση, στη θέση Χαλήλαγα. Ωστόσο, ο ποταμός ήταν αδιάβατος, καθώς τα χιόνια είχαν λιώσει- και κατά την απόπειρα διάβασής του έχασαν πολλοί τη ζωή τους, μεταξύ των οποίων και πολλά γυναικόπαιδα, ενώ επίσης Έλληνες αντάρτες τους χτυπούσαν και από τις δύο όχθες του ποταμού. Συνολικά, οι τουρκικές απώλειες, σε ενόπλους και γυναικόπαιδα ανήλθαν σε 500 άτομα. Εν τέλει, τους βοήθησαν να περάσουν οι Τούρκοι της Καρύταινας, που βγήκαν από το κάστρο, διέσπασαν τη γραμμή των πολιορκητών και κατάφεραν να φτάσουν στο σημείο και να διασώσουν τους υπόλοιπους.
Η συγκεκριμένη μάχη, στη γέφυρα του Αλφειού, κοντά στην Καρύταινα, θεωρείται η πρώτη σημαντική μάχη της Ελληνικής Επανάστασης, και το αποτέλεσμά της αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων, με αποτέλεσμα να σφίξει ο κλοιός γύρω από το φρούριο.
Εν τέλει, οι πολιορκημένοι κατάφεραν να στείλουν απεσταλμένους στην Τριπολιτσά, ζητώντας ενισχύσεις, οι οποίες (2.500 άνδρες) εθεάθησαν να πλησιάζουν στις 31 Μαρτίου. Οι Έλληνες οπλαρχηγοί δεν άκουσαν τις προτροπές του Κολοκοτρώνη να καταληφθεί το Σάλεσι, όπου θα μπορούσε να ανακοπεί η πορεία της τουρκικής δύναμης, και ακολούθησε στη συνέχεια διάλυση του στρατοπέδου των πολιορκητών. Η τουρκική δύναμη επέτρεψε στους πολιορκημένους να βγουν και όλοι μαζί επέστρεψαν στην Τριπολιτσά. Ωστόσο, παρά την τελική αυτή έκβαση, οι δραστηριότητες αυτές (αρχίζοντας με την επιτυχή πολιορκία του κάστρου των Καλαβρύτων και τελειώνοντας με τη διάλυση της πολιορκίας της Καρύταινας) είχαν ως αποτέλεσμα τη γενίκευση της επανάστασης στην Πελοπόννησο, με τους Τούρκους να έχουν κλειστεί και να πολιορκούνται στα κάστρα της Πάτρας, του Ακροκορίνθου, της Μονεμβασιάς, της Κορώνης, της Μεθώνης και του Νεοκάστρου, και τους περισσότερους να έχουν καταφύγει στην Τριπολιτσά- η οποία θα έπεφτε στα χέρια των Ελλήνων στις 23 Σεπτεμβρίου.


Πηγή: Ιστορία του Ελληνικού Έθνους- Τόμος ΙΒ: Η Ελληνική Επανάσταση (1821-1832)- Εκδοτική Αθηνών Α.Ε.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ